Sint-Gertrudiscollege Wetteren

ASO

Download de projectfiche (.pdf - 4,8mb)

SitueringOntwerp

De impact van de expansie
herleiden tot een minimum

Ondanks het oppervlakteverslindende eisenpakket voor het nieuwe schoolprogramma –nieuwe sportzaal, refter, polyvalente ruimte en klassen- slaagt het ontwerp er in de impact van de expansie tot een minimum te herleiden. De studenten sluiten zo veel mogelijk aan bij het bestaande schoolweefsel. Ze beperken op deze manier de circulatie tot een minimum: alle gebouwen komen langs één lange circulatie-as te liggen: een gang als ‘fast shaft’ tussen de verschillende gebouwen (fig.1-2).


De nieuwe sportzaal wordt onder de speelplaats voorzien, met een directe, open verbinding naar het sportveld. De bestaande refter wordt omgevormd tot fietsenberging, en de nieuwe refter wordt geïntegreerd in de oude sporthal en de kapel. De nieuwe klassen worden zo veel mogelijk in één gebouw geconcentreerd dat aansluit op de oude bebouwing, boven de toegang wordt een tweede, kleine klassenblok voorzien. Het sportveld wordt een open, groene oase, en de site verkrijgt twee zones met klasgebouwen die een homogeen beeld vertonen : één hoger gelegen zone aan de toegang, en één lager gelegen zone aan het sportveld (fig.3).

Het nieuwe klasgebouw volgt het gabariet van het bestaande schoolgebouw als een compacte schijf die mee de site en de open ruimte structureert (fig.4).

Een dubbele circulatie
schenkt een variabel parcours

De eenvoud van de lange circulatie-as vindt haar tegenpool in het nieuwe klassencomplex. De trappen en gangen worden niet netjes boven elkaar geplaatst, maar doorheen het hele gebouw verspreid. De uniforme schakeling en superpositie van klassen met gang wordt doorbroken.

De circulatie van het gebouw wordt opgesplitst in twee circuits: een warm circuit en een koud circuit. De klassen worden afwisselend vooruit en achteruit geplaatst en vormen zo de twee circulatiesystemen (fig.5).

Daar waar de complexheid van de schoolsite de eenvoudige circulatie-as reeds tot een veelzijdig parcours maakt, schenkt de dubbele circulatie een variabel en interessant parcours aan de rationele opbouw van het nieuwe schoolgebouw. Het koude buitencircuit loopt langs de hele gevel, waardoor het hele gebouw geleefd en beleefd wordt. Een warm binnencircuit laat toe het gebouw van binnenuit te beleven, en takt aan op de bestaande vleugel. Afhankelijk van het seizoen, het tijdstip van de dag en je einddoel creëer je zelf je circulatiepatroon. De zijgevels van het gebouw hebben bovendien een grote transparantie. De beleving beperkt zich op deze manier niet tot het gebouw, maar haar positie laat toe de hele site te overschouwen (fig.6).